سفارش تبلیغ
صبا ویژن
  محیط زیست
دلها را روى آوردن و روى برگرداندنى است اگر دل روى آرد آن را به مستحبات وادارید ، و اگر روى برگرداند ، بر انجام واجبهاش بسنده دارید . [نهج البلاغه]
وضعیت من در یاهو
یــــاهـو
کل بازدیدهای وبلاگ
19776
بازدیدهای امروز وبلاگ
2
بازدیدهای دیروز وبلاگ
2
منوی اصلی

[خـانه]

[  RSS  ]

[شناسنامه]

[پست الکترونیــک]

[ورود به بخش مدیریت]

درباره خودم
محیط زیست
میرزایی
دانشجویان مهندسی شیمی ورودی 81 دانشگاه صنعتی اصفهان هستیم.
لوگوی وبلاگ
محیط زیست
بایگانی
نوشته های قبلی
بهار 1385
اوقات شرعی
لینک دوستان

سازمان حفاظت محیط زیست ایران
پژوهشکده حفاظت صنعتی و محیط زیست
شبکه اطلاع رسانی سینا (محیط زیست دریایی)
شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی
دفتر مطالعات آب و محیط زیست
پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور
نشریات محیط زیست
پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی
خبرگزاری‌ شهرسازی و معماری (محیط زیست)
تسهیلات جهانی محیط زیست
دفتر برنامه محیط زیست ملل متحد
وزارت محیط زیست آمریکا
جبهه سبز ایران

اشتراک در خبرنامه
 
پارسی بلاگ
www.parsiblog.com

نویسنده مطالب زیر:   میرزایی  

عنوان متن مدیرکل دریایی سازمان محیط زیست در گفت‌وگو با فارس خبر داد: یکشنبه 85 خرداد 7  ساعت 9:30 عصر

کشتی یونانی یک میلیون دلار برای نشت نفت در خلیج فارس جریمه شد

محمدباقر نبوی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی فارس گفت: کشتی یونانی «آکرولوپوس» که حدود 6 ماه پیش در آبهای خلیج فارس دچار سانحه و نفت آن وارد آبهای این دریا شد، روز گذشته، محکوم به پرداخت غرامت یک میلیون دلاری به کشور ایران شد.
وی در ادامه افزود: رقم حدود 160 تا 170 هزار دلار از این یک میلیون دلار به سازمان حفاظت محیط زیست، 400 هزار دلار به سازمان بنادر و کشتیرانی و مابقی به سازمان شیلات ایران به عنوان غرامت پرداخت می‌شود.
مدیرکل محیط زیست دریایی سازمان محیط زیست در خصوص میزان کم این غرامت اظهار داشت: متاسفانه کشور ایران در دریافت غرامت از متخلفان، هماهنگ با استانداردهای بین امللی عمل نمی‌کند که در تلاش هستیم تا بتوانیم در زمان بروز چنین حوادثی از استانداردهای بین المللی پیروی کرده و غرامتهایی متناسب با خسارتهای وارده دریافت کنیم.


  نظرات شما  ( )

نویسنده مطالب زیر:   میرزایی  

عنوان متن تبیین اثرات اقتصادی انرژی بر محیط زیست جمعه 85 خرداد 5  ساعت 11:35 صبح


با افزایش رشد اقتصادی همواره صدمات و ضایعاتی متوجه محیط زیست می‌شود. در نگاه اول مفهوم توسعه پایدار همان افزایش سطح استاندارد زندگی همراه با حفظ محیط زیست است. با توجه به این امر اساسی ترین ابزار جهت ورود و حضور مباحث مرتبط با محیط زیست در بخش انرژی، تبیین اثرات اقتصادی انرژی بر محیط زیست کشورمان می‌باشد.
مبنا و پایه اصلی این تحقیق گزارش، «استراتژی زیست محیطی در بخش انرژی: سوخت برای اندیشه» بود که توسط بانک جهانی در سال ۱۳۷۸ به تصویب رسید. اهداف اصلی استراتژیک این سند عبارتند از:
الف ـ تسهیل بهره گیری مؤثرتر و جایگزینی سوخت‌های سنتی.
ب ـحفاظت از سلامت شهروندان در مقابل آلودگی هوا ناشی از احتراق سوخت ها.
ج ـ ارتقاء توسعه پایدار زیست محیطی منابع انرژی.
د ـ کاهش اثرات منفی ناشی از مصرف انرژی در گرمایش جهانی.
چ ـ توانایی در ضوابط پایش و الزام‌های زیست محیطی.

برای تنظیم استراتژی‌های فوق از سه کلید اساسی بهره گرفته شد ـ همکاری در تدوین سیاست ـ مدیریت دانش و سرمایه گذاری هدفمند. همچنین در این سند تأکید شده است که مسایل منطقه ای، محلی و جهانی فرصت‌های بسیار مغتنمی برای کشورهای در حال توسعه هستند که مسایل زیست محیطی را در تمام سطوح به حضور بیاورند.

• روش انجام کار
تحقیق بازنگری زیست محیطی انرژی شامل گام‌های زیر است که نتایج نهایی این موارد را می‌توان در درونی سازی هزینه‌های بیرونی دنبال نمود:
تحلیل وضعیت کنونی تولید و مصرف انرژی: در این گام اطلاعات بسیار زیادی در ارتباط با اشکال متنوع انرژی از مرحله تولید تا مصرف جمع آوری شد. منابع اصلی اطلاعات به صورت آمارهای منتشر شده از منابع ذیربط مانند وزارتخانه‌های نفت و نیرو و سازمان‌های وابسته به آنها بود. تحقیقات و پروژه‌هایی که قبلا در ایران انجام شده و مرتبط با بخش انرژی و اثرات زیست محیطی آن بودند به عنوان پیش زمینه و پتانسیلی برای این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. تأکید اصلی و عمده این مطالعه بر بخش گاز و نفت که مهم ترین اثر را در اقتصاد ایران دارند می‌باشد و بقیه منابع انرژی از قبیل انرژی‌های آبی، بادی، خورشیدی، هسته ای و زمین گرمایی نیز در این مقطع از مطالعه در نظر گرفته شدند. تبدیل انرژی و استفاده از گاز و نفت برای تولید برق یک جنبه بسیار مهم از مصرف انرژی است. در این بخش مصرف انرژی نهایی به وسیله بخش‌های مصرف کننده تحلیل شده، و اهمیت یارانه به عنوان یک الگوی پیشرفت به وضوح مشخص گردید.

ارزیابی چشم انداز رشد تولید و مصرف انرژی: گرچه مناسب تر این بود که یافته‌های این تحقیق با اهداف زمان بندی برنامه‌های پنج ساله منطبق باشد ولی افق این تحقیق سال ۱۴۰۰ می‌باشد و به همین دلیل پیش بینی مصرف انرژی با سناریوهای مختلف برای پایان سال‌های ۱۳۸۸، ۱۳۹۳ و ۱۳۹۸ که مطابق با پایان برنامه‌های پنج ساله چهارم، پنجم و ششم است، انجام شده است. همچنین یک ارزیابی ازوضعیت موجود کاربرد انرژی و نرخ رشد قابل انتظار آن صورت پذیرفت. این ارزیابی شامل تجزیه و تحلیل افزایش جمعیت که یک عامل بسیار مهم در مصرف انرژی است، می‌باشد. در نهایت پیش بینی تقاضای انرژی برای چند سناریو بدین شرح محاسبه شده اند:

۱ـ سناریوی پایه بدون هیچ گونه سیاست یا اقدام بخشی همراه با ثابت ما ندن قیمت‌ها (نمایانگر سیاست قیمت گذاری در حال حاضر) که سناریوی پایه یا «روال معمول» نامیده می‌شود.
۲ـ سناریوی دوم دربردارنده اقدامات در بخش‌های خاص است.
۳ـ سناریوی سوم اصلاح سریع، متوسط و یا کند قیمت هاست، به عبارت دیگر حذف یارانه انرژی قبل از پایان برنامه‌های توسعه چهارم، پنجم و ششم.
۴ـ سناریوی چهارم ترکیبی از اصلاح قیمت‌ها و اقدامات بخشی می‌باشد.

شناسایی موارد زیست محیطی که به وسیله تولید و مصرف انرژی ایجاد شده و تخمین هزینه خسارت ناشی از آنها:هنگامی که در مورد مسایل زیست محیطی صحبت می‌شود تأکید اصلی درباره آ لودگی هوا و به خصوص وضعیت تهران است. آلودگی هوا مهمترین شکل اثرات مخرب زیست محیطی منتج از بخش انرژی است و از طرفی چون تهران بزرگ، بزرگترین شهر کشور با جمعیت بالای ۱۰ میلیون نفر است و اطلاعات آلودگی هوا در مورد تهران بزرگ در دسترس تر از سایر شهرها می‌باشد، اثر مخرب آلودگی هوا در مورد تهران بزرگ بررسی شد و سایر مسایل زیست محیطی مانند آلودگی آب و خاک با دقت پایین تری مورد بررسی قرار گرفتند.

شایان ذکر است که اصلی ترین توجهات معطوف به بخش حمل و نقل، نیرو و صنایع بود ه و همچنین پیش بینی هزینه‌های خسارت بر مبنای سناریوهای تقاضای انرژی و محاسبات بخش دوم در این بخش انجام گردید.

ارزیابی سهمم ایران در پدیده تغییر آب و هوا و انتشار گازهای گلخانه ای: بر مبنای نخستین گزارش ملی ایران به کنوانسیون تغییر آب و هوا یک ارزیابی از انتشار متان و دی اکسیدکربن تخمین زده شد و اثرات مخرب احتمالی بر گرمایش جهانی ناشی از سوختن گازهای سر چاه و همراه نفت برآورد گردید.

ارزیابی اقدامات پیشنهادی کاهش دهنده اثرات شناسایی شده و مخرب محیطی :در این بخش هدف شناسایی اقدامات در سطوح و مقاطع مختلف سیاستگذاری است که می‌تواند اثرات زیست محیطی مخرب را با حداقل هزینه کاهش دهد. در هر جایی که ممکن بود اینگونه اقدامات با یک تحلیل هزینه ـ فایده، مورد تحلیل قرار گرفت که شامل هزینه‌های فرصت و خسارت بوده و امکان مقایسه مناسبی را بین بخش‌های مختلف فراهم می‌آورد. سیاست‌هایی که توسط تحلیل هزینه ـ فایده به دست آمدند به سه بخش تقسیم شدند:

الف ـ هزینه کارا بدون در نظرگیری هزینه‌های خسارت.
ب ـ هزینه کارا با در نظرگیری هزینه خسارت محلی.
ج ـ هزینه کارا با در نظرگیری هزینه خسارت محلی و جهانی.
برنامه عمل پیشنهادی: هدف جستجوی پیشنهاد برای شناسایی راه حل‌های «دو سر برد» است که بر ارزش واقعی منابع تاثیر می‌گذارد. به عبارت دیگر تعیین سیاست‌ها یا اقدامات که اثر قابل ملاحظه ای در کاهش اثرات مخرب زیست محیطی دارند یا باعث کاهش مصرف انرژی و یارانه‌های پر داختی (به علت هزینه فرصت صادرات یا عدم واردات انرژی) می‌شوند، مد نظر هستند. پیشنهاد اجرای این سیاست‌ها به عنوان ترکیبات بنیادی و بسیج منابع نیز باید تأمین شود هدف از این «برنامه عمل» الگویی برای برنامه توسعه چهارم در ایران است.

• دورنمای انرژی در ایران
روند مصرف انرژی در ایران: در محدوده سال‌های ۱۳۵۴-۱۳۸۰مصرف داخلی تولیدات نفتی از ۱۷۲ معادل میلیون بشکه نفت (mboe) به ۳۹۳ معادل میلیون بشکه نفت و مصرف گاز از ۱۳ معادل میلیون بشکه نفت به ۲۴۲معادل میلیون بشکه نفت رسیده است. (مصرف سرانه نفت و گاز در سال ۱۳۸۰، ۹/۴۸ بشکه در سال بوده است) در ۱۰ سال اخیر مصرف بنزین نسبت به سایر تولیدات نفتی افزایش بیشتری پیدا کرده است و تقریبا به دوبرابر رسیده است. مصرف سرانه انرژی کم و بیش نرخ ثابت فزاینده داشته است که در پی سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۹ این نوسانات به دلیل انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بوده است.

• مسایل زیست محیطی مرتبط با بخش انرژی
استراتژی زیست محیطی کشور: ایران در امور محیط زیست دارای قوانین زیست محیطی جامع و کاملی نیست. اگرچه مجموعه استراتژی‌های ملی محیط زیست مصوب ۱۳۷۴ امروزه قدیمی شده اند، اما کامل ترین و قابل استفاده ترین مجموعه ای است که وضعیت زیست محیطی را در کشور نشان می‌دهد. مهم ترین اجزای یک سیاست زیست محیطی استنادات قانونی آن هستند. مهمترین آن قوانین، اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است که بیان می‌دارد: «در جمهوری اسلامی ایران حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد. از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند ممنوع است. » برنامه توسعه پنج ساله سوم (۱۳۷۹-۱۳۸۳) اولویت را بر کاهش آلودگی و حفاظت از منابع طبیعی کشور قرار داده است.

برنامه کاهش آلودگی هوا (۱۳۷۴) و آیین نامه اجرایی آن (۱۳۷۶) که هدفش کاهش آلودگی ناشی از حمل و نقل، کارخانه ها، نیروگاه‌ها و بخش صنایع است، برای تهران بزرگ تدوین شده، اما اجرای آن بسیار ضعیف بوده است. شش آلاینده اصلی که همگی آنها می‌توانند سلامتی انسان را به مخاطره بیندازند و ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی هستند. عبارتند از: مونوکسیدکربن، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن، ازن، ذرات معلق، هیدروکربن ها، ترکیبات عالی فرار غیرمتانی و سرب. مدت زمان زیادی نیست که مورد آخر یعنی سرب به عنوان یک مشکل تلقی شده است ولی در سال‌های اخیر استفاده از سوخت‌هایی که منجر به تولید سرب می‌شوند ممنوع شده است. آلودگی هوا در شهرهای مهمی مانند تهران، مشهد، اصفهان، تبریز و اهواز یک مسأله مهم زیست محیطی است که در این شهرها میزان آلاینده‌ها به کرات از حدود استاندارد تجاوز نموده اند. کیفیت هوا در تهران نسبت به بقیه شهرها بدتر خصوص غلظت CO و PM۱۰ و در برخی مواقع از استانداردهای سازمان‌های بهداشت جهانی WHO و محدوده‌های در نظر گرفته شده برای آن از ۳۰۰ درصد متجاوز می‌شود.

این وضعیت سبب تراکم آلاینده ها، تشدید شرایط وارونگی دما و عدم وزش بادهای شدید جهت جابجایی آلاینده‌ها می‌شود. ارتفاع بالای تهران سبب پایین آمدن راندمان سوخت می‌شود که خود به مسأله آلودگی کمک می‌کند.

اثرات زیست محیطی ناشی از بخش انرژی: سلامت انسان تحت تأثیر شرایط زیست محیطی و به خصوص تغییرات انسان ساخت در محیط زیست قرار دارد. آلودگی هوا به ویژه در شهرهای بزرگ تقریبا مشخص ترین عاملی است که بر سلامتی شهروندان اثر سوء دارد و به خصوص در مواقع بحرانی که غلظت آلاینده‌ها بالا می‌رود این آثار بیشتر نمودار می‌گردد. یک مورد بررسی بر روی اثرات آلودگی هوا بر سلامتی شهروندان تهرانی نشان می‌دهد که: پذیرش افراد با شرایط حساسی از مشکلات تنفسی یا قلبی که منجر به بستری شدن این افراد در ۵ بیمارستان شده است، وابستگی این مشکلات را با آلاینده‌های اصلی که عبارتن د از دی اکسیدگوگرد، دی اکسیدنیتروژن، منواکسیدکربن، هیدروکربن‌ها و ذرات معلق با قطر کمتر از ده میکرون نشان می‌دهد. در طی دوره ۱۴۰روز مشاهده، ۱۱۶۰ بیمار با مشکلات تنفسی و قلبی در پنج بیمارستان تحت معالجه قرار گرفتند. این بررسی نشان داد که سلامت افراد با غلظت دی اکسیدنیتروژن و دی اکسید گوگرد در ارتباط تنگاتنگ می‌باشد. ریسک مرگ و میر افراد با ذرات معلق مرتبط می‌باشد که جزئیات این ارتباط در پژوهشی که بر روی کیفیت هوای تهرا ن انجام شده به تفصیل بحث شده است. بر پایه بررسی‌هایی که در مکان‌های متفاوت انجام شده است، ۴۰۰۰ مرگ و میر در سال بر اثر آلودگی هوا در تهران رخ می‌دهد. علاوه بر این تعداد مشابهی نیز نمونه‌هایی که به بیماری سرطان ریه مبتلا شده اند و در معرض NO۲ بوده اند، گزار ش شده است.

محیط زیست دریایی تحت تأثیر آلودگی نفتی قراردارد سالانه حدود۱/۲ میلیون بشکه نفت در آب‌های خلیج فارس تخلیه می‌شود. در این حجم آلودگی حدود ۴۹/۵درصد تصادفات تانکرهای نفتی ۱۹/۴درصد ناشی از نشست تجهیزات استخراج در قسمت‌های ساحلی و ۱۴/۸درصد ناشی از شسته شدن مواد نفتی از سطح شهرهای ساحلی گزارش شده است. علاوه بر این، اثرات زیست محیطی به حجم آب آزاد شده در این مناطق بستگی دارد. در ایران مناطق مختلفی نیز جهت اکتشاف و استخراج نفت خام در مناطق غیرساحلی شناسایی شده اند. حجم آب آلود ه شده از ۲۰۰ بشکه در روز حوضه نوروز تا ۱۱۵۰۰۰ بشکه در روز در حوضه سلمان متغیر می‌باشد و حجم نفت از ۲۵میلی گرم در لیتر در بخش سیری تا ۲۷۰میلی گرم در لیتر در حوزه رشادت در حال نوسان است. سالانه حدود ۱/ ۲ بشکه نفت به خلیج فارس نشت می‌کند. وحجم هیدروکربن‌های آزاد شده در این خلیج از دریای شمال بیشتر می‌باشد.

اقدامات اتخاذ شده در ایران برای حفاظت محیط زیست: تلاش‌های جدی توسط دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای کنترل آلودگی ناشی از بخش انرژی در دست اجراست. گازطبیعی هم اکنون در ۳۲ نیروگاه، ۲۸۰۰ واحد صنعتی بزرگ و ۶ میلیون مصرف کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. گازطبیعی به شهر‌های جدید لوله کشی شده و شبکه آن در حال توسعه است. تأکید بیشتر به روی استفاده از ۱۳نیروگاه آبی موجود و ۲۷نیروگاه در حال ساخت استوار شده است. در سال ۱۳۸۵ مجموع این نیروگاه‌ها انرژی معادل ۱۰۰۰۰مگاوات که ۲۵درصد از کل انرژی موردنیاز است را تولید می‌کند. در سال ۱۳۷۹ دولت ایران طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران را برای مدت ۱۰ سال تصویب کرد. طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران بر آلودگی ناشی از حمل و نقل که حدود ۸۰درصد از آلودگی هوای شهر تهران را شامل می‌شود، تمرکز دارد و برای این طرح یک برنامه عمل نیز تدوین شده است. دفتر طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران که در سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد، مسئول اجرای این اقدامات است. برنامه‌های این طرح شامل تصویب قوانین، نظارت بر اجرای آنها و اطلاع سانی عمومی است. اما اجرای طرح جامع عقب تر از برنامه زمان بندی است و رسیدن به اهداف کاهش آلودگی هوا به علت کمبود بودجه، ضعف هماهنگی در میان وزارتخانه‌ها و سایر سازمان‌هایی که در این فرآیند مشارکت دارند، تا کنون به نحو مطلوب میسر نشده است.


  نظرات شما  ( )

نویسنده مطالب زیر:   میرزایی  

عنوان متن نگاهی به نقش دوگانه محیط زیست جمعه 85 خرداد 5  ساعت 11:32 صبح

طبیعت در مقابل طبیعت

طبق جدیدترین بررسی های صورت گرفته درختان کاج، نوعی اکسید نیتروژن را وارد هوا می کنند که از نظر کمیت و کیفیت با اکسیدهای نیتروژن تولید شده توسط صنعت و ترافیک برابری می کند. اکسیدهای نیتروژن با هیدروکربن ها وارد واکنش شده و اسید نیتریک، که عنصر اساسی در تشکیل باران های اسیدی است را ایجاد می کنند. باران های اسیدی را می توان یکی از رهاوردهای زیانبار توسعه ناپایدار نامید. باران اسیدی را نخستین بار مردم انگلستان تجربه کردند و در سال ۱۸۵۳ میلادی پس از آنکه آثار و نشانه های باران اسیدی در شهرهای صنعتی انگلیس از جمله منچستر ظاهر شد یکی از دانشمندان انگلیسی نام باران اسیدی را بر این پدیده جدید گذاشت. مشکل باران اسیدی در دهه های اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده و امروزه به عنوان یک مشکل زیست محیطی جهانی شناخته می شود. امروزه باران اسیدی همه کشورهای صنعتی را تحت تاثیر قرار می دهد و بالاخره آن دسته از کشورهای در حال توسعه که انتظار می رود در آینده شدیداً متکی به زغال سنگ باشند، مثل چین نیز با مشکل جدی باران اسیدی روبه رو خواهند شد. اکسیدهای نیتروژن کمک شایانی نیز به تولید مه دود - منهدم کننده لایه ازن - می کنند. در گذشته دانشمندان دود خارج شده از اگزوز اتومبیل ها را منبع اولیه اکسیدهای نیتروژن وارد شده به هوا می دانستند و درختان را نیز به علت نقش آنها در جذب آلاینده های هوا، پاک کنندگان هوا معرفی می کردند. دانشمندان شواهدی یافته اند که نشان می دهد جنگل ها و آلاینده های صنعتی هرازگاهی به شکلی غیرقابل پیش بینی با یکدیگر واکنش می دهند. به عنوان مثال پژوهشگران دریافته اند که درختان بلوط ناحیه سیرا نوادای کالیفرنیا هیدروکربنی را وارد هوا می کنند که اثرات مخرب آن بر روی ازن از اکسیدهای نیتروژن صنعتی بیشتر است. «پرتی هری» اکولوژیست جنگل از دانشگاه هلسینکی و هم دانشگاهی های او معتقدند که پیچیدگی رابطه میان درختان و آلودگی هوا از آنچه که تصور می شود نیز بیشتر است. این پژوهشگران معتقدند که درختان کاج جنگل های جنوب فنلاند از اکسیدهای نیتروژن اتمسفر به عنوان منبعی برای نیتروژن مورد نیاز خود استفاده می کنند. آنها برای اثبات این مسئله، شاخه هایی از کاج اسکاچ (Scotch Pine) یا کاج جنگلی (Pinas sylvestris) را در محفظه هایی که به راحتی امواج ماورای بنفش از آنها عبور می کرد قرار دادند. در ادامه میزان تغییرات صورت گرفته در غلظت اکسیدهای نیتروژن هوا اندازه گیری شد. این تیم تحقیقاتی در شماره ۱۳ مارس مجله نیچر گزارش داد که شاخه های کاج بیشتر از اینکه آلودگی هوا را جذب کرده باشند اکسیدهای نیتروژن وارد اتمسفر کرده اند. چند دقیقه پس از آنکه پژوهشگران در یکی از این محفظه ها را بستند غلظت گازها دو برابر شد. هنگامی که شاخه ها در برابر امواج ماورای بنفش خورشید محافظت شدند اکسیدهای نیتروژن کمتری را وارد هوا کردند. این مسئله می تواند دلیل اینکه چرا در بررسی های قبلی اکسیدهای نیتروژن آزاد شده توسط گیاهان در نظر گرفته نمی شد را توضیح دهد. به اعتقاد «هری» دانشمندان اغلب میزان خروج گازها از درختان را تحت شرایط آزمایشگاهی اندازه گیری می کنند که چندان به شرایط طبیعی نزدیک نیست. به عنوان مثال غالب بررسی های آزمایشگاهی در غیاب تابش طبیعی امواج ماورای بنفش یا در محفظه هایی که امواج ماورای بنفش از آنها عبور نمی کند صورت می گیرد. به گفته «هری»: «انتشار اکسیدهای نیتروژن از درختان به هوا، ظاهراً جزء مهم چرخه نیتروژن است.» وی در ادامه می افزاید: «همیشه سبزهای دیگر - و شاید حتی تمامی گیاهان - نیز ممکن است تحت برخی شرایط طبیعی ترکیباتی را به هوا آزاد کنند.»در جنگل های فنلاند، غلظت اکسیدهای نیتروژن هوا کمتر از یک قسمت در هر میلیارد قسمت برآورد شده است. این مقدار کمتر از یک پنجم استاندارد کیفیت هوای ایالات متحده آمریکا در مورد شیمیایی است. گیاهانی که در چنین هوای پاکی زندگی می کنند ممکن است اکسیدهای نیتروژن به هوا آزاد کنند در حالی که گیاهان مشابهی که در هوای آلوده زندگی می کنند ممکن است مواد شیمیایی موجود در هوا را جذب کنند. بنابراین متوجه می شویم که غلظت های بالای آلاینده های هوا می تواند یک عامل تعیین کننده باشد.«راشل مانسون» که یک زیست شناس جنگل از دانشگاه کلرادوی بولدار است می گوید: «این تحقیق نشان می دهد که پوشش گیاهی نیز می تواند منبع مهمی در آزادسازی اکسیدهای نیتروژن به هوا باشد.» همچنان که نازک شدن لایه ازن به امواج ماورای بنفش خورشید اجازه عبور از اتمسفر و رسیدن به سطح زمین را می دهد دخالت گیاهان در آزادسازی اکسیدهای نیتروژن و تشکیل مه دود نیز روزبه روز افزایش می یابد.

  نظرات شما  ( )

نویسنده مطالب زیر:   میرزایی  

عنوان متن خطرات تشدید گرمای زمین جمعه 85 خرداد 5  ساعت 11:22 صبح

تشدید گرمای زمین و تخریب محیط زیست،
خطری جدی برای زندگی انسان

کره‌ی زمین حدود پنج میلیارد سال عمرکرده و بیش از ۳/۵ میلیارد سال است که زندگی با اولین باکتریها در کره‌ی زمین بوجود آمد.
طی چهار صد میلیون سال اخیر، پنج بار زندگی حیوانات و گیاهان در روی کره‌ی زمین به طرز جدی در معرض نابودی قرارگرفت. در ۲۴۵ میلیون سال پیش، نیمی از جانوران دریائی، مهره‌داران و دو سوم حشرات از صحنه‌ی زمین نابود شدند. ۶۵ میلیون سال پیش، اغلب دایناسورها از بین رفتند. این پدیده‌ها ناشی از مکانیسم‌های طبیعی خود کره‌ی زمین بوده و هربار هزاران سال طول کشیده است.
در دوران اخیر این خطرات به لحاظ تشدید گرمای زمین که ناشی از فعالیت انسانی است به نحو بی‌سابقهای افزایش یافته و جامعه بشری وارد ششمین موج بزرگ انقراض گردیده است.


خسارات جبران ناپذیر در محیط زیست و عوامل بوجود آورنده کدامند؟
طبق نظر کارشناسان تا پایان قرن بیست و یکم، گرمای متوسط زمین ۲ تا ۶ درجه بالا خواهد رفت و این امر به لحاظ رشد بی‌سابقه‌ی گازهای کربنیک ناشی از مصرف صنعتی زغال سنگ، نفت و گاز می‌باشد. فعالیت‌های عظیم صنعتی و گسترش وسایل حمل و نقل آلودگی‌زا منجر به افزایش گازهای گلخانهای شده که تعادل طبیعت و جهان را بیش از پیش آشفته کرده است. امروز تشدید این خطر اساساً به دلیل فعالیت تولیدی و مصرفی انسان است، بخاطر آلودگی‌های صنعتی در محیط زیست و بخاطر نابودی جنگلها و تخریب محیط انواع موجودات ریز، گیاهان، جانوران و حیوانات دریائی و غیر دریائی است.
در شرایط کنونی بیودیورسیته Biodiversité یا به بیان دیگر تنوع و غنای زندگی گیاهی – جانوری دستخوش خطر جدی قرارگرفته است. این تنوع و غنا، گنجینه‌ی طبیعی ایست که طی میلیونها سال بوجود آمده، تعادل محیط زیست را بوجود آورده و زندگی انسان بدان وابسته است. پاکیزگی آب، ثبات اتمسفر، غنای خاک و کشف داروهای جدید در پیوند با همین غنای طبیعت است.
رابطه‌ی میان ارگانیسم‌های زنده چون باکتریها، گیاهان، جانوران و انسان از یک سو و از سوی دیگر محیط زیستی آنها یک رابطه‌ی ارگانیک، تنگاتنگ و متقابل است. هرگونه اغتشاش در این رابطه خطر را برای زندگی انسان و طبیعت تشدید می‌کند.
چرا حرارت زمین افزایش پیدا می‌کند؟ در واقع توسعه شدید صنعتی و سیستم تولیدی مبتنی بر پرودوکتیویسم یا بازدهی تولیدی به هر قیمتی و آلودگی‌های ناشی از آن گازهائی از قبیل دی اکسید کربن (CO2)، متان (CH4)، پروتوکسید ازت (N2O) و غیره را به سرعت افزایش می‌دهد. انبوه شدن این گازها در اطراف کره‌ی زمین مانع از آن می‌شود که گرمای زیاد از کره‌ی زمین دور شده و پخش شود و بناچار گرمای زمین به لحاظ انباشت این گازهای گلخانهای افزایش پیدا می‌کند. از نیمه‌ی قرن نوزدهم تا به امروز تراکم و فشردگی دی اکسید کربن۳۰ درصد اضافه شده است. هرسال هفت میلیارد تن گازکربنیک که ناشی از فعالیت انسانی است وارد اتمسفر زمین می‌شود. هشتاد درصد این گاز ناشی از سوخت مواد نفتی، زغال سنگ و گاز بوده و ۲۰ درصد آن ناشی از تخریب جنگلهاست. البته نیمی از این گاز توسط اقیانوسها و جنگلهای موجود جذب می‌شود ولی بقیه‌ی آن در اتمسفر زمین پخش می‌شود و حدود ۶۰ درصد گازهای اطراف زمین را تشکیل می‌دهد که باعث افزایش گرمای زمین می‌گردد.
به این ترتیب، اگر اقدامات جدی صورت نگیرد تشدید گرمای زمین، اکوسیستم را برهم زده، یخچالهای طبیعی را سریعتر آب کرده، سطح آبها را تا پایان قرن بیش از پنجاه سانتیمتر بالا آورده، تلاطم‌های آب و هوائی را دامن زده، بیماریهائی مانند مالاریا و آسم و بیماریهای قلب و عروق و ریوی را افزایش داده و زندگی و سلامت جامعه انسانی را برهم می‌زند.
در حال حاضر تعداد گونه یا نوع حیوانات تا هشتاد میلیون تخمین زده می‌شود که از آن میان تاکنون یک میلیون و شصت هزار نوع توسط انسان مورد شناسایی قرارگرفته است. طبق نظر کارشناسان، به لحاظ بالا رفتن گرمای زمین و بهم خوردن تعادل در محیط زیستی سالانه چهار هزار از انواع حیوانات و حشرات از بین می‌روند. طی یک ربع قرن اخیر ۱۵ درصد پرندگان در فرانسه و انگلستان از بین رفته اند. بر اساس نظر کارشناسان یک چهارم پستانداران، یک هشتم پرندگان و ده درصد گیاهان جهان تا سال ۲۰۵۰ از بین خواهند رفت.
علاوه بر عامل فوق شیوه‌های صنعتی ناهنجار، خسارات سنگینی را بر محیط زیست وارد می‌سازد. در فرانسه، سالانه به لحاظ استفاده‌ی مواد سمی که توسط مؤسسات کشاورزی برای بارآوری گیاهان و گلها استفاده می‌شود، میلیونها زنبور عسل از بین می‌روند. امروز به لحاظ صید صنعتی و بی‌رویه انواع زیادی از ماهیها و پستانداران دریائی همچون ماهیهای چرب مانند مورو و نیز تن قرمز و بالن‌ها و فک‌ها در معرض نابودی قراردارند.
هر ساله ده میلیون هکتار از جنگلهای کهن تروپیکال به لحاظ استفاده‌های غیرقانونی و بی‌رویه توسط مؤسسات صنعتی و تجاری تخریب می‌شود. امری که مهار کردن گازکربنیک در طبیعت را محدود می‌سازد. رودهائی را که به دریاچه‌ی آرال می‌ریختند بخاطر تولید صنعتی انبوه پنبه منحرف کردند و بالاخره دریاچه آرال به این دلیل خشک شد.
عامل دیگر تخریب محیط زیست همانا سیستم مصرفی موجود در جامعه است. در اروپا هر ساله هرنفر معادل ۵۰۰ کیلوگرم زباله بوجود می‌آورد و از یاد نباید برد که نسبت به بیست سال پیش تولید زباله ۴۰ درصد افزایش یافته است. در برابر این وضعیت چند راه حل وجود دارد. راه حل اول آنکه سیاست جداسازی و استفاده‌ی صنعتی مجدد از مواد جدا شده در دستور قرارگیرد. این امر مستلزم سرمایه گذاریهای دولتی و خصوصی از یک طرف و از طرف دیگر آموزش و تربیت شهروندان برای جداسازی زباله‌های خانگی می‌باشد. طبق نظر «آژانس محیط زیست و کنترل انرژی» در فرانسه فقط ۴۰ درصد زباله‌ها جداسازی می‌شود. راه حل دوم آنست که این زباله‌ها سوزانده شده و از انرژی آنها استفاده شود. درچنین حالتی از نظر دور نباید داشت که سوزاندن زباله‌ها درضمن منجر به تولید گازهای خطرناک مانند دی اکسین شده که برای سلامتی انسان و محیط زیست بسیار زیان آور است. البته راه حل سومی نیز وجود دارد و آن مهار زدن بر سیستم مصرفی و کاهش دادن میزان بسته بندیهای تولیدات و ساکهای پلاستیکی و غیره می‌باشد. در فرانسه هر سال پانزده میلیارد ساک پلاستیکی در فروشگاههای بزرگ مصرف می‌شود و می‌دانیم هر ساکی که در طبیعت رها می‌گردد چهارصد سال عمر دارد و به نوبه خود باعث آلودگی این کره‌ی خاکی است.
با توجه به عوامل فوق بطور خلاصه می‌توان بیان داشت که تشدید گرمای زمین به سبب تمرکز گازهای گلخانه ای، اقدامات سودجویانه‌ی اقتصادی غیرمسئول و رفتارهای خودپرستانه‌ی انسان، وضعیت کره‌ی زمین بیش از پیش به وخامت کشیده شده و زندگی و سلامت انسان بطور جدی مورد تهدید قرارگرفته است.

کدام سیاست برای حفظ محیط زیست؟
برای محدود کردن خطرات ناشی از گازهای گلخانهای در سال ۱۹۹۷ قرارداد کیوتو Kyoto توسط ۱۶۰ کشور امضاء شد بر پایه‌ی میزان وجود گازها در سال ۱۹۹۱. هدف این قرارداد محدود کردن تولید گازهای گلخانهای به میزان ۸ درصد تا سال ۲۰۱۲ می‌باشد. علیرغم این هدف محتاطانه، متأسفانه این قرارداد توسط برخی از کشورها ازجمله آمریکا که ۳۶ درصد گازها را در فضا پخش می‌کند مورد پذیرش قرارنگرفته و همه‌ی آن کشورهائی که این قرارداد را امضاء کرده اند پیوسته مواد این قرارداد را رعایت نمی‌کنند. سبزها در پارلمان اروپا خواهان کاهش ۳۰ درصد از گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۲۰ بوده و خواستار وضع قوانینی در اروپا هستند تا صنایع اتومبیل سازی مجبور به توسعه‌ی تکنولوژیهائی شوند که موتور اتومبیلها برای هر صدکیلومتر به جای شش لیتر فقط به ۳ لیتر بنزین احتیاج داشته باشد.
برای حفظ تنوع زندگی و محیط زیست سالم بطور جدی باید اقدام نمود. زندگی گیاهان، حیوانات، جانوران و انسانها به یکدیگر پیوسته بوده و در زمانی که به لحاظ تشدید گرمای زمین، در شرایط رشد ناهنجار سیستم سرمایه داری صنعتی - مصرفی اکوسیستم‌ها به هم ریخته می‌شوند مجموعه ارگانیسم‌های زنده در خطر جدی قرار می‌گیرند.
توجه به این امر حیاتی ناشی از یک خواست تفننی، غیرمنطقی و غیراساسی نیست. دیدگاههای چپ و راست که مبتنی به پرودوکتیوتیسم هستند نمی‌توانند اهمیت اساسی و تعیین کننده سیاستی را درک کنند که متوجه حفظ اکوسیستم‌ها بوده و خواستار تغییرات بنیادی در مدیریت اقتصاد و سیاست موجود می‌باشد.
از نقطه نظر این سیاست اکولوژیستی به امور زیر می‌بایست توجه اساسی کرد:
۱- رعایت واقعی قرارداد کیوتو مستلزم یک اراده‌ی سیاسی قوی از جانب دولت‌ها، احزاب، سازمان‌ها و انجمن‌ها برای حفظ محیط زیست و فراهم کردن شرایط برای یک توسعه‌ی پایدار می‌باشد. توسعه‌ی پایدار توسعهای است که پاسخگوی نیازهای امروز جامعه‌ی بشری بوده، بدون آنکه ظرفیت و قدرت نسلهای بعدی برای پاسخ به نیازهایشان را به مخاطره بیاندازد. توسعه‌ی پایدار، توسعهای هماهنگ در زمینه‌ی اقتصادی، اجتماعی - انسانی و اکولوژیکی – محیط زیستی را مطرح می‌سازد. سیستم کنونی تولیدی سرمایه داری بر منطق بهره وری مطلق استوار است و توسعه را به رشد اقتصادی– تکنیکی و افزایش ثروت مادی محدود می‌کند. این سیستم، توسعه‌ی اقتصادی به هر قیمت را مجاز نموده و تولید انبوه برای حداکثر سود در بازار شدیداً لیبرالی و بدون مداخله را مناسبترین راه حل می‌داند.
توسعه‌ی پایدار بر روی مکانیسم ناهنجار سیستم اقتصادی کنونی انگشت گذاشته و در جستجوی منطق دیگری در اقتصاد و سیاست است. قرارداد کیوتو تلاش دارد تا بر اساس اصل توسعه‌ی پایدار نابسامانی‌های موجود در محیط زیست و صنعت را بهبود بخشد.
۲- در تمامی کشورها می‌بایست همه‌ی بنگاههای تولیدی که به لحاظ نوع فعالیتشان مسئول آلودگی محیط زیست و پخش گازهای گلخانهای می‌باشند را شناسائی نمود. تغییر سیستم‌های صنعتی بنگاههای تولیدی کنونی، سرمایه گذاریها، تحقیقات و کارشناسی‌های گستردهای را می‌طلبد. محدود کردن و از بین بردن آلودگی‌های صنعتی بر پایه‌ی یک برنامه ریزی مستحکم، کنترل و بررسی مداوم و سرپرستی نهادهای مستقل بین المللی را مستلزم می‌سازد.
۳- حفظ محیط زیست می‌بایست بعنوان یک امر آموزشی و پرورشی نیز مورد توجه قرارگیرد. ارتقاء سطح دانش مدیران، کارشناسان، مسئولین و هر شهروند در زمینه‌ی استانداردهای بین المللی پیوسته می‌باید مورد توجه قرارگیرد. هر فردی در زندگی روزمره اش می‌تواند در این راستا اقدام کند. محدود کردن حیف و میل روزانه آب و برق در یک خانواده، در یک کشور و در کره‌ی زمین اقدامی است در جهت حفظ ثروت‌های طبیعی و عدم رشد گازهای گلخانه ای.
۴- جلوگیری از رشد ناهنجار شهرسازی و تورم جمعیتی، سیاست فعال درحفظ جنگلها و منابع طبیعی و درجهت ایجاد پارکها و جنگلهای جدید، توسعه‌ی وسایل نقلیه جمعی پاکیزه و از رده خارج کردن اتومبیلهای آلودگی زا، بهینه سازی مصرف انرژی و صنایع و توسعه‌ی تولید انرژی غیر فسیلی یعنی انرژیهای تجدیدپذیر نوین مانند انرژی خورشیدی، آبی، بادی، چوبی و غیره از جمله اقداماتی است که هر دولت باید درنظر بگیرد و اجرا نماید.


  نظرات شما  ( )

نویسنده مطالب زیر:   میرزایی  

عنوان متن HSE سیستم نوین بهداشت ، ایمنی و محیط زیست جمعه 85 خرداد 5  ساعت 11:17 صبح


    امروزه فلسفه HSE با نگرشی نوین به عوامل بهداشتی، ایمنی و زیست محیطی در صنعت نفت، از اهمیت ویژه ای در توسعه همه جانبه کشور و پیشرفت و رشد جامعه انسانی برخوردار است.
    سیاستهای اتخاذ شده در این نگرش براساس اهدافی از جمله کاهش آثار نامطلوب صنعت بر محیط، افزایش آثار مثبت صنعت بر جامعه، افزایش تامین ایمنی کارکنان، تجهیزات و تاسیسات در مراکز صنعتی، کاهش حوادث و آسیب های محیط های صنعتی، به پایین ترین میزان ممکن از طریق حذف شرایط ناامن و حفاظت هرچه بیشتر از محیط زیست تعیین و تبیین شده اند.
    در طول سالیان متمادی، مباحث ایمنی، بهداشت و محیط زیست در صنعت نفت مطرح بوده است. امروزه با نگاهی ریزبین و پر دقت همراه با نظارت مدیریتی واحد به صورت سیستماتیک و همه جانبه به این مباحث پرداخته شده است.
    شکل1 و2 مفهوم HSE و تعامل آنها با یکدیگر را نشان می دهد. همچنین چرخه نظام مدیریت HSE درصنعت نفت در این نمودارها تبیین شده است.
    نظام مدیریت فراگیر HSE با ایجاد بستر فرهنگی به تبیین تاثیر متقابل عوامل بهداشت، ایمنی و محیط زیست پرداخته و از این روش نواقص، مخاطرات بالقوه، حوادث و مشکلات را مورد ارزیابی قرار داده و روشهای مبتنی بر پیشگیری را ارایه می دهد.
    هر چند دستیابی به نظامی خلاق در ساختار مدیریت فراگیر بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE.MS) و رویکرد یکپارچه سازی فرایندها و گردش کار فعالیتهای سه گانه بهداشت، ایمنی و محیط زیست در تمامی سطوح صنعت نفت نیازمند تلاشهای زیادی است اما متخصصین و مدیران صنعت در سالهای اخیر گامهای موثری درجهت شکل گیری ساختار HSE.MS و ارتقای اهداف این نظام مدیریتی برداشته اند.
    بطوریکه امروزه صنعت نفت در این فاصله زمانی کوتاه شاهد کسب موفقیت هایی در این سه مقوله بوده است. از میان این موفقیت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
    - انتخاب فرایندها و تولید محصولات سازگار با محیط زیست در طرحهای جدید و اجرای طرح ارزیابی آثار زیست محیطی قبل از احداث و استقرار سیستم مدیریت زیست محیطی در تمامی مجتمع ها. همچنین، اصلاح فرایندهای موجود به منظور به حداقل رسانیدن ضایعات تولیدی، حرکت به سمت Zero discharge و تصفیه پساب های صنعتی و بهداشتی و توسعه فضای سبز.
    
    

    - جلوگیری از سوزانده شدن241 میلیون فوت مکعب گاز و کاهش انتشار آلاینده ها در حدود18 هزار تن با اجرای طرح آماک یکی از بزرگترین پروژه های جمع آوری گازهای همراه نفت، جلوگیری از سوزانده شدن320 هزار بشکه نفت با بهره گیری از دستگاه سیار فراورش نفت (MOT) در مناطق نفت خیز جنوب، کاهش آلاینده های هوا از طریق تولید و توزیع بنزین بدون سرب در سراسر کشور (از ابتدای سال1381) و توزیع گازوییل کم گوگرد (500 PPM) در شهرهای بزرگ.
    - کاهش آلودگی هوای19 شهر بزرگ با احداث71 جایگاه عرضه گاز طبیعی فشرده (CNG) ، افزایش سهم گاز طبیعی در سبد انرژی کشور از38 درصد (در سال1375) به56 درصد (در سال1383) و افزایش خانوارهای برخوردار از گاز طبیعی از تعداد9 میلیون و445 هزار و386 خانوار (در سال1382) به10 میلیون و222 هزار خانوار (در سال1383) بخشی از فعالیتهای مجموعه صنعت نفت در زمینه محیط زیست و در راستای توسعه پایدار است.
    براساس خط مشی HSE وزارت نفت، هدف HSE ، حذف تمامی حوادث و آثار زیانبار بر افراد و محیط زیست و حرکت در راستای توسعه پایدار، افزایش بهره وری، رشد و بالندگی نیروی انسانی با فراتر رفتن از استانداردهای روز است.
    در سالهای اخیر ضریب شدت حوادث و ضریب تکرار حوادث به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است، برای نمونه در یک واحد تولیدی صنعت نفت، رکورد20 میلیون نفر ساعت کار بدون حادثه بدست آمده است.
    در این سیستم تمامی مسایل مربوط به بهداشت حرفه ای، بهداشت محیط، بهداشت عمومی، بهداشت روانی و بهداشت تغذیه و همچنین پیگیری مشکلات درمانی کارکنان با اجرای روش های یکسان و با نظارتهای مستمر، کنترل می شوند. همچنین در نهایت از اجرای صحیح برنامه های شناسایی، ارزیابی و کنترل موثر ریسک فاکتورهای بهداشتی، اطمینان حاصل می شود.
    با نیاز سنجی و بکارگیری برنامه های کاربردی بهداشت و ایجاد انگیزه لازم به منظور پیروی از روشهای اجرایی تدوین شده در این نظام، در آینده ای نه چندان دور شاهد ارتقای سلامت کارکنان، حذف و یا کنترل تمامی ریسک فاکتورهای بهداشتی، تطابق بهینه کار با انسان و در نهایت تسهیل دستیابی به اهداف HSE خواهیم بود.

  نظرات شما  ( )

   1   2      >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

مدیریت آلودگی هوای شهری
[عناوین آرشیوشده]


 

Powered by : پارسی بلاگ
Template Designed By : MehDJ